Rzeźba, którą stworzyłem w tym roku, jest kolejnym etapem rozwijającej się przez lata historii. Bez podglebia w postaci kolejnych, nawarstwiających się interakcji człowieka z naturą w konkretnym zakątku parku Fosa i Stoki Cytadeli na Żoliborzu w Warszawie, jej powstanie nie byłoby możliwe. W 2018 roku stworzyłem na wymiar i wstawiłem kolorowe witraże w dziuple wypróchniałej w środku, wielkiej wierzby rosnącej w Parku. Chciałem zwrócić uwagę na niezwykłą wartość tego drzewa. Powstała Wierzbowa Świątynia, miejsce kontemplacji, które zyskało sympatię okolicznych mieszkańców.
Pień już w 2018 roku był w większości martwy i nieustannie próchniał dalej, zniekształcał się i rozpadał przez lata. Tylko niewielki, przeczący grawitacji fragment drzewa pozostał żywy – cienki, wstęgowaty pas kory o wysokości około 4 metrów i bujnej, zielonej koronie na szczycie. Podparłem ten fragment stalową konstrukcją, chroniącą przed złamaniem. Wokół zbudowałem rzeźbę, inspirowaną kształtem starej wierzby sprzed lat, wkomponowując w nową formę ten ostatni żywy fragment drzewa. Forma skręca się spiralnie jak płomień, tak skręcało się też stare drzewo. Zbudowałem ją z setek gałęzi skręconych ze sobą nawzajem, Było to niczym wielomiesięczne układanie gigantycznych puzzli, patyk do patyka, szukając tych pasujących do siebie, by stworzyć odpowiedni taniec linii.
Do środka Wierzby można wejść, by kontemplować tańczące w środku kolory
Realizacja projektu była możliwa dzięki dotacji z programu własnego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku pn. Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej – 2025, dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Moim partnerem w realizacji projektu była MA Fundacja, prowadząca oddolne lokalne centrum kultury Pandymińska. Realizacja nie byłaby możliwa bez wsparcia ze strony Zarządu Zieleni Warszawy, administratora terenu.